Bir Yazarın Notları I - Nuri Pakdil, Edebiyat, Misafir Köşesi

Hüseyin Sultanoğlu yazdı...

'İnsanın süren sorgusu"

Kitabı açarken bomboş bir sayfada ilk olarak bizi bu cümle karşılar. İlk okuyuşta pek anlam uyandırmasa da kitabın sayfalarını çevirdikçe yazarın kitabı daha ilk sayfada tek bir cümle üzerine kurguladığını anımsıyorsunuz bunu anladığınız andan itibaren daha istekli okumaya başlıyorsunuz ve kendi dünyanızda Nuri Pakdil"i yürüyen bir adam olarak tahayyül ediyorsunuz. Kendisinin ifade ettiği gibi 'Yazmak; uzun yürüyüşe başlamaktır" sözüne mukabil, okumakla da yazarın bu yürüyüşüne iştirak etmiş oluyorsunuz.

Yazar sizin yerinize geçmiş ve sorgulama sürecini sizin adınıza cevap vermeden sadece soru sorarak, sorular üzerinden cevap bulma eylemini gerçekleştiriyor, aynı zamanda siz de yazarın yerine geçerek bu sorgulamaya katılıyorsunuz.

Nuri Pakdil"in ilk kez okuduğum bu kitabını kitapçıda görürken pek ilgimi çekmemişti. Saman kağıdına basılmış kitabın sayfaları arasında gezinirken bir birinden kopuk konular üzerine yazdığını bir anda farklı bir konuya geçtiğini görünce okuma isteği uyandırmamıştı ama içimde bir merak hissi oluşmuştu. Bilal Can"ın filbahar dergisinde yayınlanan Nuri Pakdil"i anlatan 'GECE, KUDÜS VE YALNIZLIK" yazısını okuyunca Bilal Can"ın tabiriyle 'Edebiyat kulesindeki titiz derviş" e geç kalmışlığın verdiği mahcubiyetle tüm eserlerini okumaya karar verdim.

Sessizliğin surete bürünmüş hali olan Nuri Pakdil kendi anılarından ufak bir 'an" ı anlattığı sürekli okuyucuyu peşinden sürükleyen sanki yanınızdaymış ta sizinle sohbet ediyor gibi ve arada bir edebiyatla, yazarlıkla en önemlisi hayatla ilgili ip ucu veriyormuşçasına hakkında kitaplar yazılabilecek nokta atışı sayılan önerilerde bulunuyor.

Yazı ve Yazarlıkla ilgili yukarda da belirttiğim 'Yazmak; uzun yürüyüşe başlamaktır"(syf:12) ve üniversite yıllarında sanat ve edebiyatla arasında oluşan duvarı aşabilmek için ' Yazar olunacaksa eğer; bunun da tek yolu vardı; bu yol da, yazmaktı"(syf: 15) sözlerini sarf ediyor, genç yazarlara ışık tutuyordu.

İstanbul ' da yaptığı yürüyüşte yaktığı sigaranın başka şehirlerdeki tezahürünü anlatırken batı dünyasında sömürülmüş insanları betimlemesi okuyucuda uzun bir düşünme biçimine sebebiyet veriyor. ' Paris"te sigara, uzun bir zencidir: Saint Michel Bulvarında ağzınızdaki sigarayla olsa olsa, bir dakika durabilirsiniz: Afrika"nın hüznü, sigaranızı hemen karartır: külünden, damarlarınızda biraz yiğitlik dolaşıyorsa tüm Afrikalılarla bütünleşme isteği hop oturtup hop kaldırır"(syf 65)

Kudüs 'ün kendisinde özel bir yeri olan 'titiz derviş"; İstanbul nokta, Paris virgülse yazılarında, Kudüs iki noktadır. Çünkü Kudüs bu günlerdeyse Gazze insanlığın utanç noktasında durur. Yazarın tabiriyle Kudüs sevilmeden insanlığa girilemez. Bizim için daha da özel bir konumu vardır: Kudüs"ü savunmak gerçek bağımsızlığı savunmaktır.

Sözcükler kılıçlardan daha keskindir ve yazarına güven verir. "Yazarlar, genellikle, sözcüklerle baş kaldırırlar"(syf:114) çünkü yazarların sözcüklerden başka silahları yoktur." İnsan, kendi cehennemini sözcükle kurar, sözcükle yıkar"(syf:115) şunu da unutmamak gerek ' Zulme baş kaldırarak girmiş oluyoruz insanlığa"
İnsana karşı insanı savunun yazarın sevgiyle ilgili söylediği aşağıdaki cümleler beni ziyadesiyle kendisine hayran bıraktırdı;

'Ben bir şeyi, hiç mi hiç, az sevemedim hele 'orta" sevemedim: hep çok sevdim.
Arkadaşlarımı da çok severim.
Yeryüzüne biterim.
Eve portakal alınca sandıkla alıyorum: dayanamayanlar çürüyor"

Şiirin düz yazıya dönüştüğü kitabın her bir sayfasında alıntılanacak çok şey mevcuttur hatta kitabın aynısını buraya geçirmek dahi kâfi gelmeyecektir. Nuri Pakdil üzerine yazı yazmanın zorluğunu bilerek ilk kez okuduğum kitabını yazma cüretini gösterdim sürçü lisan ettiysem affola. Edebiyat kulesindeki titiz dervişe daha fazla geç kalmamanızı temenni ediyorum. İyi okumalar.

Bir Yazarın Notları I
Nuri Pakdil
Edebiyat Dergisi Yayınları