Buzdokuz Şiir Teori Dergisi 25. Sayı Yayımlandı, Dergi, Dergihaber

Yeni eleştirmenler algoritmik sanatın, endüstriyel üretim zamanlarında sanatın nihai biçimi olduğunu belirtiyor. Sol LeWitt 67 yılında "Fikir, sanatı yapan bir makineye dönüşür." demişti. Bugün Nick Lambert ise "algoritmik sanatın kavramsal sanatın anası" olduğunu vurguluyor. Haksız değiller; algoritmik sanatta bugün fikrin verildiği makine yorulmaksızın "eser" çıktısı üretebiliyor.

Şiirin bitişiyle ilgili soncu söylemler, yeni doğacak şiirin felsefi/düşünsel karakterinin de bir öncülü, bir belirtisidir. Doğası gereği gayritarihsel olamayan şair, tarihsel bağlamından kopmuş olmakla bugün nasıl başa çıkacak? Şairin iradesi makinenin iradesine teslim olacak mı? Buzdokuz okura bu soruları düşündürtmek istiyor. Teorik dosyalarına bir yenisini eklerken aynı zamanda dijital dünyada gelişen sanatı şiirsel perspektiften incelemek istedi. Dergi açılışında okur, Hayriye Ünal'ın "Yeni Şiirin Felsefesi" başlıklı, şiirin Algoritmik Sanat dosyasıyla da bağını kuran yazısıyla karşılaşıyor.

Algoritmik Sanat dosyası Nick Lambert'ın "Algoritmik Sanatın Uzun Tarihi" yazısıyla açılıyor (Simge Tekiç Rahmanlar çevirisiyle). Editörlüğünü Ömer Faruk Karaşahan'ın yaptığı Algoritmik Sanat dosyasında ayrıca yazılar ve ESC ürünleri var. Sanatçılar Carolina Melis, Enrico Penzo, Emily Edelman, Dima Ofman, Andrew Badr, Shaderism (Arttu Koskela), Piter Pasma, Dist.cs (Bilge İçözü & Ilgın İçözü), ippsketch ve Marcelo Soria-Rodríguez'in izniyle; yedi algoritmik eserin yüzlerce varyasyonu içinden, Ömer Faruk Karaşahan tarafından seçilen dörder tanesini dosya konumuz kapsamında sunuyoruz. Bu sayıda birlikte çalıştığımız deuspoeticus (Ömer Faruk Karaşahan) ve ekibimizden Ali Berkay'ın işlerini de bu seçkiye dahil ettik. Karaşahan'ın yeni dünyada sanatçının iradesine dair yazısına ek olarak Ahmet Melih Karauğuz ve Ali Berkay dosyada yazdı. Peter Bauman "Algoritmik Sanatın Gizemini Çözmek" başlıklı yazısıyla (Demet Işık Kurtoğlu çevirisiyle) dosyaya önemli bir katkı sağladı.

Insert bölümünde William Lessard'ın Dijital Poetika üzerine kaleme aldığı iki yazı Cemil Caca Arslan çevirisiyle yer alıyor.

CTRL+A şairleri: Ertuğrul Rast + Yüksel Pazarkaya + Mert Özden + Mehmet Dağaşan + Ömer Yalçınova + Osman Erkan + Furkan Katuç + Azimet Avcu + Kenan Osmanoğlu + Can Ülgen + Elif Yıldız + Ozan R. Kartal + İlayda Gül + Burak Demirtaş + İlhan Durusel + Cengizhan Genç + Ayşe Nur Biçer + M. Tuğrul Çolak + Ayşe Şafak Kanca + Zeynep Karaca + Bilgehan Tuğrul + Yahya Çerkez + Harun Yakarer + Emre Söylemez. CTRL + A bölümünde ayrıca Tatyana Lukina'nın bir şiiri Sabri Gürses çevirisiyle, Erdağ Göknar'ın iki şiiri B. Hanne Koç çevirisiyle bulunuyor.

Şiir tarihine yeni bir bakış getiren yazıların yer aldığı PAUSE'da bu sayı Bâki Ayhan'ın Doğu-Batı dergisinin şiir özel sayılarına dönük kapsamlı bir eleştirisi var. Eleştiri odaklı CapsLock'ta Emrah Yolcu ortaya attığı "enformatik şiir" kavramını merkeze alarak seçtiği şairlerin eleştirisini yaparken, Kadir Tepe, Octavio Paz'a şair gözüyle bir bakış getiriyor. Leyla Arsal bu yıl toplu şiirleri çıkan Kâmil Eşfak Berki'yi absürdizm kavramı çerçevesinde incelerken Aytuğ Kargı, Orhan Kahyaoğlu şiirini, Furkan Katuç da Levent Sunal şiirini değerlendirdi.

Space bölümünde bu sayı Hayriye Ünal, temsilden alegoriye hayvan-oluşun şiirimizdeki görünüşlerini yazdı.

CTRL +S bölümünde Ayşe Adem, Modern Yunan şiirinin önemli temsilcilerinden Stelios Mafredas ile Yunan şiiri ve şiir ortamı üzerine detaylı bir söyleşi gerçekleştirdi.

Buzdokuz End'de yeni bir bölüm var: Yusuf Koşal'ın 2025'te her sayı şiire dair teorik çalışmalar ve eleştirel uygulamalar olmak üzere iki yazıdan oluşacak "Bir+Bir" adlı köşesinin ilki bu sayıda yayımlanıyor. Mert Özden'in #radar'ına Petroleus, Kafagöz ve Pulsar takıldı. Şiir dünyasından haberleri Periskop ile Hasan Bozdaş veriyor. End bölümünde Ertuğrul Rast, Vasfettin Yağız'la söyleşti.