Faik Öcal'ın Yeni Kitabı “Hizran” Okurlarla Buluştu, Edebiyat, Yeni Çıkanlar

Uzaktaki ile yola çıktık birinci kitabımızda. Uzaktaki 20 bölümden oluşuyordu. Uzaktaki, Beyaz Hüzün'ün sebebi ve sonucu olan Hizran'a içten bir sesleniş, derinden bir yakarıştı. Uzaktaki, bir insanın kendinden, sevdiklerinden ve bütün insanlardan uzak kalmanın ilk şiirsel acısıydı. Uzaktaki, uzaklıkları yakın kılmak için içten içe sürdürülen bir direnişti.

İkinci durak Beyaz Hüzün'dü. Beyaz Hüzün 21 bölümden oluşuyordu. Her bölüm Cengiz Aytmatov'un ayrı bir eseri üzerinden kendini arayış ve hakikate uzanıştı. Aytmatov'un Uzaktaki ile Beyaz Hüzün arasında yer alması tesadüf değildi. Ancak Aytmatov gibi evrensel ahlak ilkelerini özümsemiş bir yazar bizi Uzaktaki'lerden alıp Hizran'a götürebilirdi.

Uzaktaki Beyaz Hüzün/sün Hizran üçlüsünün son kitabı olan Hizran ise 33 bölümden oluşuyor. 33 sayısının seçilmesi tesadüf değildi. 33, cennette sonsuza dek genç olma isteğidir. 33, Uzaktaki ile başlayan yolculuğun sonsuza dek devam edeceğinin göstergesidir. 33, tek bir defa da olsa, muhayyel de olsa bütün İslam şehirlerini aynı çatı altında görme dileğidir.

Hizran'da 33 İslam şehri mekân olarak seçilmiştir. Her şehirde aranan ve sorulan Hizran'dır. Her insanın bir Hizran'ı vardır ya da her insanın bir Hizran'ı olmalıdır. Hizran buralarda değil, uzaklardadır. Hizran kanayan yaralardan mutlak hakikate geçen yolu bir başına aramaktır. Bu yüzden Yakındaki Siyah Hüzün'ler bize göre değildir. İnsana yakışan Uzaktaki Beyaz Hüzün'dür, bunun için de insanın Hizran'ını araması gerekirdi.

Uzaktaki Hizran'ı aramak Beyaz Hüzün'ündür. Arayış! Nerede? Tabii ki İslam ve insanın zaman ve mekân olarak cem olduğu şehirlerde. Hizran, 33 İslam şehrinde beşerî aşktan hakiki aşka geçişin ismidir. Her şehrin ayrı bir hikâyesi, ayrı bir yitimi, ayrı bir yolculuğu vardır. Her şehir insanın iç yüzüne tutulan uhrevi bir aynadır. Her şehir kendi dönemine damga vurmuş şahsiyetlerin ve olayların sembolüdür.

Hangi şehirler? Sırasıyla: Edessa, Ninova, Hadramevt, Antakya, Bağdat, Basra, Busra, Şam, Hama, Halep, Şiraz, Kudüs, Kahire, İskenderiye, İstanbul, Beyrut, Mersin, İşbiliyye, Kurtuba, Gırnata, Medina, Amman, Kalküta, İsfahan, Habeş, Buhara, Kandahar, Bursa, Hartum, Darfur, Küfe, Mekke, Medine.

Yolculuğumuzun peygamberler şehri olarak bilinen Edessa'dan (Yukarı Mezopotamya) başlayıp peygamberimiz Hazreti Muhammed'in (sav) vefat ettiği şehir olan Medine'de hitama ermesi tesadüf değil. Bu aynı zamanda insanın ve İslam'ın yeryüzündeki görünür ve görünmez yolculuğudur. İlk insan ve ilk peygamber Âdem ile Havva'nın Mekke'de Arafat'ta buluşmaları tesadüf değildir. Hazreti İbrahim'in Edessa'da başlayan yolculuğu Mekke'de Kabe'nin inşasıyla taçlanmıştır. Son peygamberin Mekke'de başlayan yolculuğu Medine'de hitama ermiştir ama kıyamete kadar devam edecek bir yolculuk.

Asıl sorulması gereken soru: Bu yolculuk nerede ve ne zaman başladı, nerede ve nasıl bitecektir? Hizran buna şiirsel bir cevap denemesidir. Diyoruz ki: Kendi Hizran'ını bulmak Adem'in düştüğü yerden bir başına ayağa kalkmasını bilmektir; kendi Hizran'ını bulmak metafizik yarılmaları yol azığı edinmektir; kendi Hizran'ını bulmak nereden gelip nereye gittiğini bilmek, beşerî aşktan hakiki aşka geçmektir.