Günümüzün Anlatıcıları: Mehmet Akgül İle Konuştuk, Söyleşi, Müzeyyen ÇELİK K.

Kişiyi yazmaya yönelten temel etken, hayaller mi yoksa gelişen şartlar mı? Ya da diğer bir etken... Sizde hangisi daha etkili oldu?

Yazı bende ihtiyaç, bir arkadaş. Beni, sadece ben anlarım, diye de tercüme edilebilir bu. Ki belki de ondan yazdıklarımı seviyorum tabii kalitesi tartışılır yazdıklarımın, tümden bir hiç olarak da kabul edilebilir. Bir de yazmak, olduğu kadarıyla, elimden geliyor, bu nedenle yazıyor olabilirim.

Anlatmanın arkaik yanı düşünüldüğünde, anlatının kutsal yanı var gibi görünüyor. Sizce de öyle midir?

Yapılıp edilenler bana göre insanîdir, ötesi ektir, eylemlerimize isteyen istediğini ekleyebilir ama ben eklemiyorum bu nedenle de ben anlatıyı kutsal saymıyorum. Şaşırtıcı diyebilirim belki.

Post modern anlatım imkânları bağlamında metinlerarasılık yanında türlerarasılık da gündemde. Hatta aynı metinde hem modern hem de post modern imkânlar birlikte kullanılabiliyor. Bu konunun bir şablona oturması gerekir mi?

Edebiyatın zannımca pedagoglara ihtiyacı yok. Yapabiliyorsa bir yazar, beyninin tüm katmanlarını kullansın ve eserine mührünü bassın isterim. Neticede yazı çizi işleri tekil, bu nedenle bir disipline ihtiyacı yok yazanın… Hem bu post modernler falan… Bunlar bana uzak ifadeler. Şalvarın karşısında kota post modern diyemem, vb… Zamanın edebiyatı demek sanırım zor, çok post modernin tarifi, Hulki Aktunç'ta var, isteyen bakabilir!

Edebiyat dergilerinde görünüyor musunuz? Görünmek de gerekir mi? Edebiyat dergileriyle ilgili ne düşünüyorsunuz?

Edebiyat dergileri… Çok iyi yazan için edebiyat dergileri bence olmazsa olmazdır. Çok iyi yazdığına inanan yazar, edebiyat dergilerinin kapısını aşındırmalı. Ben daha o kadar iyi yazmıyorum, boyumun ölçüsünü aldım. Ama vakti zamanında edebiyat dergilerinde göründüğüm oldu. Şu veya bu sebeple edebiyat dergilerine taş atabilirim ama ortada bir emek var, ondan her şeye rağmen edebiyat dergisi çıkaranları kutluyorum, var olsunlar.

Yazarken karşınıza birini alıyor musunuz? Okuyucu yahut hayali bir karakter de olabilir. Yoksa kendiniz mi kendi muhatabınızsınız?

Yazdıklarımın muhatabı kendimim, efendim. Birilerine aşk şiirleri karalamayı çoktan bıraktım!

Öykü yazmak için en haklı nedeniniz nedir? Yazmasanız ne olur?

Yazmasam hiçbir şey olmaz. Ha, öykümüzü okuyan olur da orada bir güzellik görürse ne mutlu bana! Nedeni insanlar. İnsanları anladığımı hiç sanmıyorum. İnsanları kendime anlatmak için yazıyor olabilirim. Kimi görsem, kimi düşünsem söylemleri ile yaptıkları kara mizah gibi. Herkes ülkeyi kurtarıyor, insanları kurtarıyor, durum ortada. İlginç! İnsan denince durup düşünüyorum, düşününce de öykü çıkıyor. Bir gün halk otobüsünde bir anne ve çocuğu, kart dilenip durdu, ben verdim (laf aramızda ücretini almadım), bir kişiye yetti; diğerleri oralı olmadı, parasını vereceğim, dedi anne, yine oralı olan olmadı. İşte yazarsam bunu yazarım. "Paylaş" sadece sosyal medyada olmamalı, ey insan diyerek ama bu da slogan oldu!

Yazdığınız kurgunun kaderinizi etkileyeceğine inanır mısınız? Böyle bir deneyim yaşadınız mı?

Hayır, böyle şeylere uzağım.

Öykücüler genelde birbirini sever ama bu eğer bir yarış olsaydı çağdaşlarınızdan kimi geçmek isterdiniz?

Çağdaşlarımdan geçmek isteyeceğim hiç kimse yok. Çağdaşlarımdan okuduklarım oldu, okuyorum da… Hepsinde bir şeyler eksik ya da edebiyat yapmak adına fazlalık var. Haklarını teslim edeyim bütüncül olmasa da sadece bir tek öyküsüne hayran olduğum çok öykücü var. İsimleri bende kalsın.

Hikâye ile öykünün farklı türler olduğuna dair dergiler dosya hazırlıyor ve yazarlar bazen görüş ayrılığına düşüyor. Sizce böyle bir fark var mı? Bu iki kavramla ilgili sizin tanımınız nedir?

Mevlana'nın filine benziyor bu işler. Herkes nereden tutmuşsa oradan sesleniyor. Öykü diyen öykü, der; hikâye diyen hikâye. Bir entelektüellik çabası bu, efendim, başka bir şey değil bana göre. Bu kısmı müsaadenizle açıklamayayım!

Öykü yazıyorsunuz ama iyi bir öykü okuru olduğunuzu düşünüyor musunuz? Dergileri takip eder misiniz? Yeni çıkan kitapları alır mısınız? Bir de son çıkanlardan bize önermek istediğiniz öykü kitabı var mı?

Öykü okuyamıyorum. Elimdeki öykü kitaplarını bitirmeye çalışıyorum ama bitirirken atladığım çok öykü oluyor. Ben sanırım öykü istemiyorum, karşımda her şeyiyle sapasağlam öykücü istiyorum. Ondan ki kitabı değil ama bazen içindeki birkaç öyküyü çok seviyorum. Öykü var ortada ama öykücü var mı, buna cevabım olumsuz. Kendimi de bu anlamda eleştirebilirim. Hayatın hırgürü sanırım öykücüye iyi öykü yazmak için pek zaman tanımıyor. Yıkılmaması gereken, ayakta tutmaya çalıştığımız hayatımız, evcil hayvanlarımız, bankalarımız, işimiz, paylaşımlarımız, özel günlerimiz, takip ettiklerimiz var, varoğlu var… Demek ki bu ortamda, bu zamanda ancak bu kadar oluyor.

Okumaya zamanım oldukça öykü kitabı alıp okuyorum. Öneri listemi bir ara toplu hâlde paylaşmayı düşünüyorum. Tabii vakit olur da yapabilirsem… Şimdi işte önersem kimi önereceğim, tanıdıkları… Onları da zaten okuyucuları takdir ediyor. Ki iyi kitap eninde sonunda görünür olur, okuyuculara ulaşır.

Söyleşi için teşekkür ederim.