I'm Thinking of Ending Things – Her Şeyi Bitirmeyi Düş�, Kara Tahta, Necla DURSUN

"I'm Thinking of Ending Things – Her Şeyi Bitirmeyi Düşünüyorum" adlı psikolojik gerilim filmi Iain Reid'ın aynı adlı romanından uyarlanmıştır. Yönetmenliğini ve yapımcılığını Charlie Kaufman'ın üstlendiği filmde erkek arkadaşının ailesiyle tanışmak üzere yolculuğa çıkan genç bir kadını konu almaktadır. Filmde birçok esere ve yapıma göndermeler yapılırken bu paylaşımın konusu filmdeki bir şiirdir.

Jessie Buckley'in Lucy karakterine, erkek arkadaşı Jake'ye Jesse Plemons'un hayat verdiği filmin büyük bölümü bir yol hikâyesidir. Ailesine ait evin üst katında Jake'in çocukluğunun geçtiği odaya çıkan Lucy, okuması yarıda bırakılmış bir kitap görür. Kitap, Eva H. D'nin şiir kitabıdır ve Lucy arabayla bu eve gelirken Jake'e okuduğu "Bonedog" şiiri bu kitaptadır. Ne tesadüftür ki onun olduğu sayfayı açık bulur. Filmde önemli bir yere sahip olan Eva H. D'nin "Rotten Perfect Mouth" isimli kitabındaki şiirlerden biri olan etkileyici "Bonedog" u şiir severlere Netflix çevirisiyle ulaştırmak istiyorum:

Eve dönmek korkunç bir şey

Köpek yüzü yalasa da yalamasa da

Sevgili eşin ya da eşinmişçesine evi saran ıssızlık seni beklese de beklemese de

Eve dönmek müthiş bir yalnızlıktır

Şefkati hissettiğin o yeri terk edince saran bunaltıcı barometrik basıncı düşünürsün

Çünkü evde her şey daha kötüdür

Ot sapına tutunan haşereyi düşünürsün sonra

Yolda geçen uzun saatler

Yol yardım hizmetleri ve dondurmalar

Kimi bulut kümelerinin acayip şekilleri

Ve hasret taşıyan suskunluklar

Çünkü dönmek istemezsin

Evine dönmek felakettir

Evin kendine has o sessizliği ve bulutları keyif kaçıran atmosfere katkıda bulunur

Ve bulutlar da artık birer zanlıdır

Çünkü hammaddesi arkanda bıraktığın malzemeler değildir

Aslında sen de farklı bir bulutlu kumaştan yapıldın

Geri döndün ve elde kaldın

Hoş da karşılanmadın

Döndüğün için mutsuzdun

Yanlış yerlerde konakladın

Biçimsiz takım elbiseler, bulaşık bezi gibi yıpranmış

Eve dönmek aya iniş gibidir

Yabancıdır

Dünyadaki yerçekimi seni iki misli kuvvetle çeker

Ayakkabı bağcıklarını çekip gevşetir

Ve omuzların alnındaki endişe oluklarına iyice gömülmeye başlar

Eve daha da içine gömük ertesi güne aciz bir neyseyle bağlı kupkuru bir kuyu gibi dönersin

Özdeş günlerin saldırısıyla iç çekersin

"Yapayım bari" dersin sonra

Sonuçta döndün artık

Güneş yorgun bir fahişe gibi düşüp kalkar

Sen yaş alırken hava kırık bir uzuv gibi öyle hareketsiz duruyor

Vücudundaki tuzun gelgitleri dışında hiç bir şey hareket etmiyor

Görüş bulanıklaşıyor

O atmosfer seni bırakmıyor

Koca mavi bir balinayı

İskelet gibi bir karanlık

Geri dönersin, röntgen görüşüyle

Gözlerin açlıkla dolu

Eve gelirsin, iskeletten bir eve

Mutant hediyelerle

Artık gördüğün her şey, ne varsa kemiktir