Öznur Ateş Yaşar İle Kitabı Üzerine Bir Sohbet, Söyleşi, Necla DURSUN

"İnsanları ve onlardan dökülenleri tanıdım" diyordu TRT Ana Haber Bülteninde. Yıllarca müşterileriyle olan anılarını not almış ve bu defterini kitaplaştırmıştı.

İstanbul'da sarı boyalı bir karavanda gözleme satan üç çocuk annesi Öznur Ateş Yaşar'dı TV'den izleyenlere seslenen. Bir Seyyarın Notları adlı 128 sayfalık kitabının kapağını süsleyen karavan onun ekmek teknesi.

Altı yıldır İstanbul Kartal'da gözleme satarak geçimini sağlayan Öznur Ateş Yaşar önceleri bir anı defteri gibi olayları hatırlamak için yazmaya başlamış. Otobiyografik özellikler taşıyan eserin sayfalarına müşterilerini de konuk etmiş.

Karavanının hemen yanında mini bir kitaplıkla okuduğu kitaplardan beğendiği cümleleri not aldığı bir farkındalık köşesi var. Ayrıca bir de not defteri var ki ona gözleme yiyen müşteriler duygu ve düşüncelerini yazıyorlar. Belki de Öznur Ateş Yaşar'ın ikinci kitabı bu not deflerinden meydana gelecek.

TRT muhabirine; "Kitabım kişiliğim, işyerim kartvizitim" diyen Öznur Ateş Yaşar'ın kişisel anı defterini kitaba dönüştürmesini önemsiyor ve onu daha iyi tanımak ve tanıtmak namına röportaj sorularımızı cevapladığı için kendisine kitaphaber ailesi adına teşekkür ediyorum.

"Küçücük karavan, koca bir dünyaya açılıyor. Kısa bir nefes almak isteyenlerin, derdine derman arayanların, mutlulukların paylaştıkça çoğaldığının ve üzüntülerin paylaşıldıkça hafiflediğinin farkında olanların uğrak yeri burası. Belki bir gün sizin de yolunuz düşer." Denilmiş kitabın arka kapağında. O halde gün gelip de yolumuz düşmeden önce gelin Bir Seyyarın Notları nın yazarını yakından tanıyalım.

Sizi tanımak istiyoruz, bize kendinizden söz eder misiniz? Öznur Ateş Yaşar kimdir?

Üç kız annesiyim. İlkokul mezunuyum. Akrep burcuyum ve hayatın anlamını arama yolcuğumda uzun kaldığım bir durakta yazdığım bir kitabım var.

Yazma yolculuğunuz nasıl başladı, çocukluk hayallerinizin içinde yazmak var mıydı?

-Çocukluğumda kendimi, kitapların, yazılmış kâğıtların içinde saat ilerlemiş ve masamda içmeyi unuttuğum soğuk çayımla hayal ederdim.

"Bir Seyyarın Notları" hakkında bilgi alabilir miyiz? Yazılış hikâyesi nasıl başladı, ilk metinler nasıl oluştu?

Albert Camus'un Mutlu Ölüm kitabını bitirdim ve öylece kaldım. İşin yoğun olmadığı bir saatti. (her zaman elimin altında defter ve kalemlerim olur. kalemi elime alıp, duygularımı yazmaya başladım ve öyle başladı. Hatta kitabımın ilk sayfası bundan bahseder.

Bu kitapta neyi amaçladınız?

Kadın bir seyyarın orada yaşadıkları, misafirlerin anlattıkları uçup gitmemeli, onlarla ilgili izlenimlerini kayda almalı ve o koridorda neler oluyor" u bilinsin istedim. Neredeyse gününün tamamı orada geçiyordu. Oraya sadece iş olarak bakmıyordu. "Yaşadığım yer, aynı zamanda" diyordu. Kadın seyyarın gördüklerini, hissettiklerini dışarıdan bakarak, onu çözümleyerek yer yer devam ettim.

Zor beğenen biri misiniz? Kitabınızı yazarken "tamam oldu, bitti işte" dediğiniz ve buna tam anlamıyla inandığınız anı nasıl anladınız?

Mükemmeliyetçi değilim ama zor beğendiğim bir vakıadır. Aslında kendimi bildiğim için sonuna kadar yazdıktan sonra geri dönüş yapmadım. Çünkü böl-parçala birçok yerini beğenmeyip bundan vazgeçebilirdim. Ben sadece duygularımı aktığı gibi aktarmaya çalıştım. Belki akan yolu temizledim daha rahat akması için.

Yazarken size eşlik eden bir uğurunuz, ritüeliniz, içeceğiniz, şarkınız, vb. var mı?

Sadece zihnimde ne bestesi, ne sözü olmayan bir melodi oluyordu.

Kitabınızda yer yer şiirsel bir üslup var. Şiir okur musunuz, şiir yazmayı düşündünüz mü?

Esasen düz yazıyı daha çok seviyorum. Ama şiir de arkamdan beni tanıyan birinin bir bakar mısın diye seslendiği hal gibi bazı şiirler de beni kendine çeviriyor. Tabi bu benim şiire olan eksikliğim. Ama son zamanlarda serbest satırlarım oluyor. Duygu yoğunluğu zihnimden dilime evrilirken kaleme ve kâğıda sıra sıra anlamlar silsilesi olarak dökülüyor. Bunu anlayınca bu duygumu zoomlayarak bir şeyler karaladım serbest olarak, olabilirse inşallah serbest satırlarımı bir araya getirmeyi düşünüyorum, fazla serbest takılmasınlar diye

Kitabınızdaki kelime zenginliği, cümle kurulumu ve anlatım bütünlüğü sizin iyi bir okur olduğunuzu fısıldıyor gibi. En son hangi kitabı okudunuz, ne tür kitaplar okursunuz?

İlk önce çok teşekkür ederim. Bu soruyu bir iltifat olarak alıyorum. Sonrasında okumak benim için vücuttaki ruh gibi, okumayı hayatımdan çıkardığımda, amaçsız hedefsiz bir beden kalır. Her konudan kitap okumayı severim. Birkaç kitabı aynı anda götürürüm. Çünkü her anın beslenme gereci farklı. Dünya klasikleri ve başta Rus edebiyatı Gogol'un "Palto" sundan çıkan hikâyeleri, biyografiler, matematik, tarih, coğrafya, felsefe ve hepsini içine alan dini bilimler ki ayrıca din bilimi diye ayrı olarak değil, hepsini bir bütün olarak gördüğüm için yapabildiğim kadar okumalar yapıyorum.

En son okuduğum kitaplar; Necla Dursun - Roman ve Coğrafya, Cahit Albayrak - Huzur Koleksiyoncusu, Tolstoy - Savaş ve Barış.

Kitabınızla ilgili başınızdan geçen en ilginç anınızı bizimle paylaşır mısınız?

Bu soruyu düşündüm lakin içindeki bütün paragraflar benim için ilginçti. Biri birinden farklı diye öne çıkan olmadı.

Devam etmekte olan ve gelecekte planladığınız projeleriniz var mı?

Var inşallah

Sizi taklit eden konuşmaya meraklı bir muhabbet kuşunuz olsa ona ne söylemesini öğretirdiniz?

"Fark et" demeyi öğretirdim ancak her şey çok söylendiğinde içi boşaldığı için bunun da içinin boşalmasını istemezdim.

Bu röportaja bir soru ekleyecek olsanız kendinize hani soruyu sorarsınız?

Her şey olması ve sorulması gerektiği gibi sorulmuş. Bunun ötesinde yırtmak olur bazı şeyleri. Vaktiyle merakları celp ettikçe sorular da kendiliğinden gelir.