Günümüzün Anlatıcıları: Ubeydullah Öz İle Konuştuk, Söyleşi, Müzeyyen ÇELİK K.

Günümüzün Anlatıcıları: Ubeydullah Öz İle Konuştuk yazısını ve Müzeyyen ÇELİK K. yazarına ait tüm yazıları Kitaphaber.com.tr sitemizden ok

Günümüzün Anlatıcıları: Ubeydullah Öz İle Konuştuk

23.05.2024 09:00 - Müzeyyen ÇELİK K.
Günümüzün Anlatıcıları: Ubeydullah Öz İle Konuştuk

Kişiyi yazmaya yönelten temel etken hayaller mi yoksa gelişen şartlar mı? Ya da diğer bir etken... Sizde hangisi daha etkili oldu?

Beni yazmaya iten şey hayallerimdi. Zihnimde farklı sebeplerle oluşan sayısız hayalin peşinde kararsızlıkla koşup durdum çocukluğumdan beri. Sahip olamadığım şeylere ya da merakımı gideremediğim şeylere dair hayallerimde öylesine gerçekçi bir kurgu oluşturuyordum ki hangisinin gerçek hangisinin hayal olduğunu karıştırabiliyordum çocuk aklımla. Büyüdükçe de pek bir şey değişmedi. Okuduğum kitaplar, oynadığım oyunlar, izlediğim filmler, gezdiğim yerler ve tanıştığım yeni insanlar hep hayal dünyamı geliştiren şeyler oldu. Yazmak ise bu hayallerin ardından çıkagelen bir ihtiyaç gibiydi.

Anlatmanın arkaik yanı düşünüldüğünde, anlatının kutsal yanı var gibi görünüyor. Sizce de öyle midir?

Hayata dair her şey ve her anda kutsallık görüyorum. İnsanın her nefesinde ilahi takdir mekanizması işlemeye devam ediyor. Hâsılı insan yazdıklarında ya da söylediklerinde de bu halden bağımsız değil. Hayal edebilmem ve yazma iradem de yine Allah Teâlâ'nın takdiriyle gerçekleşiyor. Fakat ortaya çıkan her esere, öykü ya da şiir ya da her ne olursa, kutsiyet atfedilmesine anlam veremiyorum. Eserde kutsiyet arayabilmek için rıza makamında olmak, malayaniden beri olmak gerekiyor.

Edebiyat dergilerinde görünüyor musunuz? Görünmek de gerekir mi? Edebiyat dergileriyle ilgili ne düşünüyorsunuz?

Yazmadan önce dergi çıkarmak ile başladı maceram. 2012 yılında, Sivas'ta arkadaşlarımızla Nun Edebiyat adında bir dergi çıkarıyorduk. Derginin yedinci sayısı olmalı ilk öykümü yazabildiğim. Bu yüzden dergi her zaman kitap çıkarmaktan da kıymetli gözümde. O gün bu gündür isimleri değişse de nice dergi ve fanzin çıkardık. Hâlâ Serazat Edebiyat adıyla devam ediyor maceramız.

Dergiler hep olmalı ve her şeyden önce dergilerde pişmeli insan. Sadece farklı insanlara ulaşmak için değil kendini taze tutmak için de şart farklı dergilerde görünmek. Hâlâ bir dergide öyküm yayınlandığında ilkmiş gibi heyecanlanıyorum ve bu heyecan hiç bitmesin diliyorum. Sanırım beni yazmaya tutunduran şeydir dergiler.

Yazarken karşınıza birini alıyor musunuz? Okuyucu yahut hayali bir karakter de olabilir. Yoksa kendiniz mi kendi muhatabınızsınız?

Annemi alıyorum karşıma. O ne derdi diye düşünüyorum. Onun anlam veremeyeceği, benim adıma korku duyacağa bir metin yazabildiysem bu öykü olmuştur diyebiliyorum. Annem kitabımı okuduğunda cinlerle muhatap olduğum korkusuna kapılmıştı. Yazdıklarımı normal göremiyor, endişeleniyor benim için. Öykülerimin sıradanlıktan uzak olduğuna böyle karar veriyorum.

Yazma evresinde, Ridwan adında bir gün uzun uzadıysa öyküsünü anlatmak istediğim karga dostum ile bir arada karalamalar yapıyoruz. Çocukluğumda dinlediğim bir radyo tiyatrosunun kahramanıydı. Adını ben koydum ve o günlerden beri hayal dünyamın başköşesinde oturuyor.

Öykü yazmak için en haklı nedeniniz nedir? Yazmasanız ne olur?

Büyük konuşmak istemem ama yazmak hayatımın güzel gittiğinin işaretidir. Yazmamak, anlatamamak, içime kapanmak ve hayal kurmaktan vazgeçmek anlamına geliyor. Böylesi zamanlarım oldu ve o günlere dönmeyi istemem. Öykü yazamadan evvel günlük tutuyordum. İnternet ile tanıştıktan sonra günlüğüm yerini blog yazmaya bıraktı. Yazmak, kişisel bir terapi gibi, kendim kendimi iyileştirmem, tedavi etmem gibi. Yazmazsam kaybolurum. Ben kaybolunca Ridwan da konacak dal bulamıyor.

Ismini_Hak_Etme_Derdindeki_Oyku Yazdığınız kurgunun kaderinizi etkileyeceğine inanır mısınız? Böyle bir deneyim yaşadınız mı?

Buna inanmıyorum, inanmaktan korkarım. Yaşadıklarımdan ya da hayallerimden hareketle yazdığım şeylerin içinde olağandışı izler var. Bu izlerin hayatıma teması belli evrelerde kendini göstermiş olsa da kalanında da olsun dilemem.

Öykücüler genelde birbirini sever ama bu eğer bir yarış olsaydı çağdaşlarınızdan kimi geçmek isterdiniz?

Üretkenlik ve kurgusu bakımından şaşkın kaldığım öykücüler var. Onları geçmek değil belki ama bu yönlerinden feyz almak isterim. Hüseyin Kılıç, Hüseyin Safa Ak, Şeyda Başer Eroğlu ve Sıddık Yurtsever'i sayabilirim isim olarak.

Hikâye ile öykünün farklı türler olduğuna dair dergiler dosya hazırlıyor ve yazarlar bazen görüş ayrılığına düşüyor. Sizce böyle bir fark var mı? Bu iki kavramla ilgili sizin tanımınız nedir?

Yanlış bir ifadeden imtina ederek, her ikisini de yaptığımı düşünüyorum. Kurgudan uzak, geleneksel bir anlatı tadında yazdığım hikâyeler de var. Bunlar annemin de hoşuna gidiyor.:) Fakat asıl yapmak istediğim olağandan hareketle bambaşka bir kurgu oluşturarak öykü yazabilmek. İşte burada annemin korkuları başlıyor.

Öykü yazıyorsunuz ama iyi bir öykü okuru olduğunuzu düşünüyor musunuz? Dergileri takip eder misiniz? Yeni çıkan kitapları alır mısınız? Bir de son çıkanlardan bize önermek istediğiniz öykü kitabı var mı?

Çok iyi okurlar var çevremde. En yakınımda Zeki Altın var mesela: Bir insan nasıl bu kadar fazla kitap okuyabilir, anlam veremiyorum. Zeki'yi ve diğerlerini takip ettikçe hiç kitap okumuyormuşum gibi geliyor.

Dergileri ise itiraf etmek gerekirse öyküleri için takip ediyor, okuyorum. Şu an arkadaşlarımızla çıkardığımız Serazat Edebiyat Dergisine gelen iyi öyküleri okudukça, yayınlanmasına vesile olmaktan haz alıyorum.

Düzenli takip gayretinde olduğum öykü dergileri var. Madden temini zor olsa da son zamanlarda çalıştığım kuruma Olağan Hikâye ve Hece Öykü dergilerinin geliyor olması benim için büyük şans.

Yeni çıkan öykü kitaplarında seçici olsam da okumaktan geri kalmadığıma inanıyorum. Öneri olarak da madem isimlerini önceki sorularda andım, yine o güzel insanların okuduğum son kitaplarını önermek isterim: Hüseyin Kılıç - Şimdi Karşıya Geçebilirsiniz, Hüseyin Safa Ak - Ölülerin Uğrak Mahallesi, Şeyda Başer Eroğlu - Huzurun Tarifi Yok ve Sıddık Yurtsever - Yarım Kalmış Bir Nehir.

Umarım bir nebze okumak için ayrılan zamana layık olabilmişimdir. Söyleşi için başta Müzeyyen Çelik Kesmegül Hanımfendi olmak üzere KitapHaber ailesine teşekkür ederim.


Yazar: Müzeyyen ÇELİK K. - Yayın Tarihi: 23.05.2024 09:00 - Güncelleme Tarihi: 24.05.2024 22:37
473

Müzeyyen ÇELİK K. Hakkında

Müzeyyen ÇELİK K.

Müzeyyen ÇELİK KESMEGÜLÜ 1983 Kütahya doğumlu. İlk, orta ve lise öğrenimini Kütahya’da tamamladı. Trakya Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü mezunu. Afyon Kocatepe Üniversitesi’nde Yeni Türk Edebiyatı Anabilim Dalı’nda “Edebî Yönden Hazîne-i Evrak Dergisi” adlı teziyle yüksek lisansını tamamladı. Hayal Bilgisi, İzafi, Hece Öykü, Hece, İtibar, Mahalle Mektebi, Aşkar, Nordik, Türk Dili, Karagöz, Olağan Hikâye, Geçerken dergilerinde öyküleri yayınlandı. Halen Kütahya’da öğretmenlik yapıyor. Evli ve Ali Mahir’in annesi. 

Yayınlanmış Kitapları

- Elim Kolum Kulaklığım, Tulu Kitap, 2024
- Mutlu Dinozor Tontinosoruz, Tulu Kitap, 2023
- Kudüs’e Yolculuk, Mecaz Çocuk Yayınları, 2022
- Akşemseddin, Diyanet Vakfı Yayınları, 2021
- Bütün Ağırlıklarım, Hece Yayınları, 2021
- Nasiruddin Tusi, Kaşif Çocuk Yayınları, 2020
- Omzumda Biri, Hece Yayınları, 2017
- Kamu Baş Rüyacısı, Ebabil Yayınları, 2014

Müzeyyen ÇELİK K. ismine kayıtlı 104 yazı bulunmaktadır.

Yazarımıza ait 8 kitap bulunmaktadır.

Twitter Instagram Kitap Satış Sitesi Kitapyurdu.com