Silvan Alpoğuz Neler Okuyor?, Söyleşi, Kitaphaber

Sizin için kitap nedir?

Benim için kitap, şahsiyettir. Bir insanın veya toplumun hayatında hangi kitapların öne çıkıp çıkmadığı onun şahsiyetini belirler. Kitabın onun için kaçıncı sırada yer aldığı, kitaba değer verip vermediği şahsiyetini belirler. Burada kitaptan ziyade okumayı vurgulamam gerekir aslında. Okumaktan kastım yazılı bir metni okumak değil. Hayatı, insanı, dünyayı ve ötesini okumak. Düşünmek, tefekkür etmek yani. Bir anlam ve değer dünyası kurmak. Bu anlamda kitap, "okumayı" kolaylaştırdığı, bir disipline kavuşturduğu için önemlidir. Yoksa yığınla kitap okuduğu halde olduğu yerde sayan örnekler hepimiz için malum.

Başucu kitabınız var mıdır?

Âşık Paşa'nın Garipnâme'si. Âşık Paşa benim Kırşehir’de küçük bir çocukken tanıdığım ilk “meşhur” ve “büyük” insan. Ona dönüp dönüp bakarım. Bu ülkenin hamuru, mayası Garipnâme’yle karılmıştır, bana göre o denli önemli bir kitap.

Tekrar tekrar okuduğunuz bir kitap var mıdır?

Garipnâme’yi söyledim. Onun haricinde önceliğim yine, kültürümüzün ve düşünce geleneğimizin yapı taşı denecek eserlerdir. Burada ayrım yapamam. Tümü benim için defaatle okunacaklar arasındadır. Onlar haricinde okuduğum kitapları genellikle tekrar okumak gibi bir huyum yok. Örneğin Sefiller’i zaman zaman aklıma getirir, ondaki duyguyu anımsarım ama daha hiç tekrar okuma gereksinimi duymadım. Bazı istisnalar var yine de. John Fante’nin “Yuh Olsun Dibber Lannon’a” öyküsü mesela. Tatar Çölü romanı. Ömer Seyfettin’in pek çok öyküsü.

Okumalarınızı neye göre belirliyorsunuz?

O dönem üzerinde çalıştığım konu ya da alan belirleyici oluyor.

Bu aralar neler okuyorsunuz?

Ian Dallas’ın Gariplerin Kitabı bende geç kalmış bir kitaptı. Onu okuyorum. Mustafa Şahin’in Gömleği Yalnız, son okuduklarım arasında yine. Onlar dışında daha ziyade akademik metinler.