Maddelerle İslamcı Paradigma, Ferhat ÖZBADEM, Düşünce

Bu birçok alt maddeden oluşmakla birlikte, maddeler halinde yazılarak konunun genel bir bütünlüğü aktarılmaya çalışılmıştır.

• Tevhid, tüm düşünce ve eylemlerin merkezidir.
• Vahiy, insanlığın nihai rehberidir.
• Adalet, hem bireysel hem toplumsal bir görevdir.
• İslam, sadece inanç değil bir hayat nizamıdır.
• Ahlak, siyasetin ve toplumsal düzenin temelidir.
• Ümmet, sınırları aşan inanca dayanan bir birliktir.
• Şura, karar alma süreçlerinde asli ilkedir.
• İslami hareket, halkla iç içe olmalıdır.
• İlmi donanım olmadan olmaz.
• Din, dünyadan kopuk değil, onu inşa edicidir.
• Sekülerizm, hayatı bölmeye çalışan bir tuzaktır.
• Kapitalizm ve materyalizm insan tüketir
• Sömürüye karşı direniş, imani bir sorumluluktur.
• Faizsiz ekonomi, İslami kalkınmanın şartıdır.
• Zekât, sadaka ve infak sosyal adaletin araçlarıdır.
• Siyaset, değer üretmeli; güç değil ilke merkezde olmalıdır.
• Milliyetçilik, ümmet bilincini zayıflatır.
• Mezhepçilik (Şii-Sunni), İslam kardeşliğine zarar verir.
• Cemaatçilik, ümmet fikrine feda edilmemelidir.
• İslami davet, sabır ve hikmetle yapılmalıdır.
• Kadın, İslami mücadelede özne olarak görülmelidir.
• Gençlik, değişimin ve dirilişin öncüsüdür.
• Eğitim, zihniyet dönüşümünün temelidir.
• Hikmet, bilgi ve bilinç ile donanım şart.
  Sanat, imani hakikatin estetik dilidir.
• İslam şehir, toplum ve medeniyet inşa eder.
• Doğa, Allah'ın emanetidir.
• Teknoloji, insanlığa faydalı olacak şekilde kullanılmalıdır.
• Medya, hakikatin hizmetinde olmalıdır.
• Aile, İslam toplumunun çekirdeğidir.
• Birey, kul olarak özgür ve sorumludur.
• İnsan, eşrefi mahluktur.
• Tarih, ibret ve istikamet kaynağıdır.
• Geçmişle bağ koparsa, gelecek kurulamaz.
• İslamcılık, çağın sorgulayıcı vicdanıdır.
• Yenilenme, özden sapma değil, ruha dönüş olmalıdır.
• Cemaatler, araçtır; amaç değildir.
• İslami siyaset, halka hizmet ve halkı hakka yöneltmek için vardır.
• Mücadele, hem siyasi hem fikirsel hem de kültüreldir.
  İslam, sadece camide değil, sokakta da yaşanmalıdır.
• Tevhid toplumu, şirk kültürüne karşı bir direniştir.
• Kulluk, özgürlüğün zirvesidir.
• Adaletin olmadığı yerde İslami yönetim olamaz.
• Vahyin dili evrensel, hükmü her çağ için geçerlidir.
• Siyer, strateji ve şahitlik modelidir.
  Cihad, her türlü sömürüye karşı direnmektir.
• Maruf olanı teşvik, münker olanla mücadele farzdır.
• İslamcı, sadece muhalif değil aynı zamanda teklif sahibidir.
• Bozulmuş sistemlere entegrasyon değil, alternatif gerekir.
• Yerli ve özgün düşünce inşa edilmelidir.
• Vahyin diliyle çağın hastalıkları teşhis edilmelidir.
• İslamcılık, krizleri çözer, değerlere yaslanır.
• Sömürge sonrası zihin yeniden inşa edilmelidir.
  Sosyal adalet, sistemle sağlanır.
• Mümin, sadece dindar değil, adil ve cesur olmalıdır.
• Din, vicdani bir mesele değil, toplumsal inşa gücüdür.
• İslami yönetim; şura, adalet ve sorumluluktur.
• Mümin pasif değil, yapıcı ve dönüştürücüdür.
• İslamcı, sadece tepkisel değil, inşa edicidir.
• Yolsuzlukla mücadele, sadece hukukla değil ahlakla yapılır.
• Mücadele, Allah için olursa anlamlıdır.
• İman merkezli dünya görüşü esas alınır.
• Lüks ve gösteriş İslamcılığı yozlaştırır.
• Dava, sabırla, samimiyetle ve sürekli çabayla taşınır.
• İslamcı sanat, hakikatin yeni ifadesi olmalıdır.
• Mazlumun diliyle konuşan davet, evrensel olur.
• İslamcı düşünce, mazlumları merkeze alır.
• Emanet, sadece mal değil, makam da olabilir.
• Kur'an'ın toplumsal teklifleri hayata taşınmalıdır.
• Mücadele, sadece bugünü değil, geleceği de inşa etmelidir.
• Düşünce, eylemle; eylem, ihlasla birleşmelidir.
• Tevhidi bilinç, her çağda yeniden doğmalıdır.
• Nübüvvet yolu istikamettir.
• Ahlak devrimi, tüm inkılapların önünde gelmelidir.
• Cemaat değil, ümmet ideali büyütülmelidir.
• Dava dili, kin değil merhamet taşımalıdır.
• İslami duruş, yalnız kalmak pahasına da olsa bozulmamalıdır.
• Her çağın putlarıyla hesaplaşmak farzdır.
• İslamcılık, ilkeler hareketidir.
• İslamcılık, çağın içinde vahyin tarafında olmaktır.