Okumanın Sıralanmış Notları: Nergislerin Ölümü, Edebiyat, Bilal CAN

• Özlem Karapınar'ın Aynadaki Kadınlar (2020) eserinden sonra okuduğum ikinci kitabı Nergislerin ölümü Hece Yayınları arasından okurlarla buluştu.
• Aynadaki Kadınlar eserinde Karapınar, öykü özelinde karakterlerin yoğun ve iyi bir şekilde merkeze aldığı anlatım biçimiyle kendini tarzını bulmuş bir öykücü olarak karşımıza çıkar.
• Aynadaki Kadınlar, bir arada yaşadığımız insanları, toplum içindeki farklılıkları, aykırıklıkları gözler önüne sermektedir. Toplum olarak bir arada yaşadığımız gerçekliği bizleri genellikle aynı kurallar-normlar-değerler etrafında birleştirir, bir nevi tek tipleştirir fakat farklılıkların bir aradalığını da yaşatır. Benzer duygular, benzer yaşam biçimleri içerisinde birleşmek toplum olmanın bir gerekliliğidir. Modernizm, tüketim endüstrisi gibi unsurlar çağın insanının tüm sivriliklerini, farklılıklarını aşındırır, bu zoraki tektipleştirme, benzer kalıplar içerisinde insanların yaşam alanları kurmasını, kendi dünyalarını kurgulamaları, toplumsalın dışında, bireysel egemenlik alanları inşa etmelerine olanak sağlar.
• Aynadaki Kadınlar, farklı tiplerin yaşam biçimleriyle okurda farklılıkların biraradalığını yaşatırken farklı duygu durumlarıyla da psikolojik tahlilleri zorunlu kılmaktadır.
• Karapınar, ilk eseri Aynadaki Kadınlar'da başarıyla işlediği karakter aktarımını Nergislerin Ölümü eserinde de sürdürmektedir. İncelikle metinler arasına sıkıştırılan görseller, meseleler ile Nergislerin Ölümü, Karapınar'ın öykü serüveninde gittikçe ustalaştığını gösteriyor.
• Nergislerin Ölümü, iç içe geçmiş 12 öykünün farklı karakter ve olaylarla bir araya gelmesi neticesinde oluşan uzun hikâye formunda bir eser. Her anlatı, bir diğerinin daha iyi anlaşılmasını sağlıyor.
• 12 farklı başlık bir nevi 12 farklı karakterin olay-zaman, olay-mekan ilişkisini işlemektedir.
• Her öykü, kendi içerisinde bir giriş, gelişme ve sonuca bağlanmakla birlikte uzun parçanın da içinde sırıtmadan durabilmektedir.
• Durum hikayeciliğin izlerini yoğun olarak görmekle birlikte eserde "kişilerin hikâyesi" olması, anlatının kadim geleneğine uygun bir biçimde.
• Postmodern anlatılarda sadece tahlil, durum ve monologlarla öyküye girmeye çalışan sızıntı, anlatıyı gittikçe bulanıklaştırmaktadır. Karapınar'ın usulünde anlatı geleneğinin izleklerini görmek mümkün. Bununla birlikte mitsel unsurlarla kadim anlatı geleneğinden gelen meselelerin harmanlanması, bir ders niteliğinde sunularak kıssadan hisse alınması amaçlanmış.

Nergislerin Ölümü

Özlem Karapınar

64 s.

2025, Ankara

Hece Yayınları