Hermann Hesse Evi, Kara Tahta, Pelin YİĞİT

İlk kez yirmili yaşların başında Hermann Hesse'nin Bozkırkurdu'nu okumuş, bir yazar nasıl olur da bu kadar farklı ve aykırı bir karakteri böylesine güzel anlatır diye şaşırmıştım. Kendimi bulma yaşlarında içinde bulunduğum kötümser, ürkek ve yabani duygularımı o bu kitapta bir kurt olarak tasvir ediyor, insanların tek bir ruhunun olmadığını söyleyerek bana destek çıkıyordu. Sonrasında Hermann Hesse kitaplarını alıp büyük bir iştahla okumuştum. Şimdi okusam bu kadar etki yaratır mı bilmiyorum. Şu bir gerçek ki benden kitap tavsiyesi isteyenlere tereddüt etmeden verdiğim bir isim, Hermann Hesse.

Hesse 1877 yılında Almanya'nın Calw kentinde doğmuş.1962 Yılında benim müzesini gezdiğim Montagnola bölgesinde hayatını kaybetmiş. Dindar bir aile de yaşayan Hesse ailesiyle anlaşmazlığa düştüğü yıllarda intihar girişimi olmuş. Sonrasında yazdıklarını gazetelere göndererek yazarlık hayatına adım atmış.Endonezya, Sri Lanka gibi ülkelere yaptığı gezilerle doğu gizemciliğine ilgisi artmış. En meşhur kitabını biliyorsunuz; Siddhartha

Yıllar sonra bir Akdeniz ülkesine yaptığım seyahatte bir süprizle karşılaşacaktım. Çok sevdiğim yazarın müzesine denk geldim. Planlayarak gitmemiştik, sokak aralarında karşıma çıkmıştı. Her yazarın farklı yerlerde farklı evlerde geçirilmiş zamanları oluyor. Doğduğu şehir Cawl (Almanya), öldüğü şehir Montagnola (İsviçre), Bodensee (Almanya) ve bir süre yaşadığı şehir Ticino'daki (İtalya) evleri müze yapılmış. Montagnola'da gittiğim Hermann Hesse Evi Almanya ile İsviçre arasında bulunan Constance Gölü'nün kıyısında bulunuyor. 2004 yılında restore edilmiş. Bu ev de yazar ailesiyle birlikte 1907-1931 yılları arasında yaşamış.

Göle yakın evler arasında gezerken büyük palmiyelerin arasında küçük bir şatoyu andıran Hesse evini görünce çok heyecanlanmıştım. Hangi yazar olursa olsun onlara dair izlerin peşinde koşmayı çok severim. Yaşadıkları evler, zaman geçirdikleri bahçeler, yürüdükleri yollar, hele yazı yazdıkları odaları görmek, zamanda yolculuk yapmak, hayal etmek ne güzeldir. Hesse Evine girmek için bahçesine geçerken durup ağaçlara, bitkilere baktım. Bir zamanlar yazarın ve eşinin ellerini üzerlerinden çekmedikleri, büyük bir keyifle vakit geçirdikleri bahçe işte burasıydı. Hermann Hesse bahçeyle ilgilenmeyi, çiçek yetiştirmeyi çok severmiş çünkü.Yüzyıllık evin kapısına gelince duvarda ki muzip resmine baktım,yuvarlak gözlüklerin arkasından öylece bakıyordu.

Belli bir ücret karşılığında evi gezebiliyorsunuz. İçerisi oldukça mütevazi. En etkileyici olan pencere önüne konmuş bir masa ve üzerinde ki daktilo. Yeşile bakan bir pencere önünde, Lugano gibi cennetten köşe bir şehirde yazmak hiç zor olmasa gerek. Yazdığı kitapları düşününce dış çevreden çok içsel yaşantısının daha etkili olduğu görülüyor. Yaşantısına ait objeleri inceliyorum, neler yok ki. Dolmakalemler, kitaplar, mühürler, gözlükler, giysiler, kitaplar.. Sizi hayallere daldıran bir çok şey.. Katlara çıkıp etrafta gezdikçe başka bir çağa gittim sanki.

Güzel bir şehirde aniden karşıma çıkan, neşeli bahçesiyle kapılarını açan, anılarla yüklü eviyle beni hüzünlendiren saatler çabucak geçmişti burada.